Een paar keer was ze er dichtbij maar het kwam er net niet van. Op 19 september 2017 schreef Annemiek van Vleuten, lid van TCW'79, eindelijk wielerhistorie. Wereldkampioene tijdrijden, een discipline die ze zich de laatste jaren echt eigen heeft gemaakt na haar overstap naar Scott- Orica.
De voortekenen waren al goed met een zege in de proloog, de tijdrit en de eindoverwinning in Ladies Boels Tour van dit jaar. Maar je moet het wel waarmaken. Dat gebeurde in Bergen in Noorwegen op een enigszins nat en daardoor verraderlijk parcours maar dat mocht haar deze keer niet deren. Juist in de afdaling maakte ze het verschil. Na de klim naar de tweede tijdmeting lag ze nog drie seconden achter, maar bij de derde opeens twaalf seconden voor. Dat was ook het verschil op de streep. Toen was het wachten nog op Ellen van Dijk en mogelijke outsiders, maar Ellen kwam niet in haar buurt, wel haar verrassende ploeggenote Katrin Garfoot die derde werd op 17 seconden en dat was misschien wel de grootste verrassing. En toen was er die geweldige ontlading in het besef dat het eindelijk gelukt was. Eerst de tranen en toen knuffels voor haar supporters. Voor moeder Ria, haar trouwste supporter, voor haar oom, voor haar trainer en voor haar buurvrouw die haar altijd bijstaat.
Tweede werd Anna van der Breggen op 12 seconden. Opvallend waren de grote tijdsverschillen en dat zegt iets over de power van de drie op het podium. Lisa Brennauer, voormalig wereldkampioene eindigde op 1.48 en dat op een parcours van 21 km. En wat vindt ze nu het mooiste van alles? 'Het idee dat ik nu het hele jaar bij tijdritten in de regenboogtrui van start mag gaan.' Dat zegt ook iets over het vooruit kijken dat haar eigen is. Nooit terug, dat doet soms zeer, maar altijd naar het volgende doel. Annemiek we zijn supertrots op je, maar vooral blij dat het nu eindelijk gelukt is. Het komt je toe en we vieren dit met jou. En we kijken alvast stiekem naar aanstaande zaterdag, maar eerst genieten we van deze unieke prestatie en dit prachtige moment.
